De afgelopen maanden had ik de eer om als mentor de 25-jarige Eline te begeleiden, een jong vrouwelijk ICT-talent. Ik deed dat in het kader van het Young Potential Boostcamp, een initiatief van ICT Lady of the Year Ingrid Gonnissen. Morgen, op 12 februari, komen alle mentoren en jonge talenten samen op het slotevent van het boostcamp. Maar wij blikken nu al – met zijn drieën: Ingrid, Eline en ik – in alle exclusiviteit terug op ons mentorship én op wat het ons geleerd heeft.
Categorie: Leadership
E-mails during meetings can …
Researchers from the University of Southern California School of Business questioned 500 employees about the usage of smartphones during formal and informal meetings. Seen the fact that social skills are getting more and more important, the researchers conclude that the use of smartphones during meetings can harm your career.
The research shows that people with higher salaries do not appreciate doing your mails during meetings. The chance that the employee irritates his boss is very likely. Almost 85% even finds answering a phone call or sending a text message is inappropriate during a meeting. More than 1/5 says the use of smartphones is unwanted if other people are around, in any context.
Young people seems to have less issues with it. Generation Y – born during the 80’s and 90’s – find it three times less inappropriate as older colleagues to do emails during the meetings. On top of that men seems to have less issue with it as woman.
However it’s important to make good arrangements at company level. One of my customers even places a big wicker basket at the entrance of all meeting doors with the sign ‘Forbidden for smartphones’. Good idea at your company?
De marketingmagie van Tomorrowland
De festivalzomer loopt op z’n laatste benen. Wat hebben we weer kunnen genieten van de zon en de vele muziekfestivals. En in België worden we verwend — Rock Werchter, Graspop, Cactusfestival, Lokerse Feesten, Dour, Pukkelpop en vele andere goedgeorganiseerde festivals. Of je nu houdt van rock, pop, dance of blues, ons kleine landje heeft voor ieder wat wils.
Maar de laatste jaren kijken veel organisatoren naar het succes van Tomorrowland. Vanuit de hele wereld zakken duizenden jongeren af naar het populaire dancefestival in Boom. Op amper 7 jaar tijd groeide het festival uit zijn kinderschoenen. Dit jaar werden er 180.000 tickets verkocht, waarvan de helft was gereserveerd voor de Belgische markt. De tickets vlogen in enkele luttele seconden de deur uit. Ook de 13.000 festivalpakketten (festival met vlucht of trein, camping of hotel) waren in een paar uur uitverkocht. En dat is meteen de reden waarom Brussels Airlines vorig jaar een reuzenrad cadeau gaf aan het festival: als dank omdat het festival zoveel jongeren uit alle hoeken van de (Westerse) wereld binnenvliegt. De vluchten zelf worden als het ware omgetoverd tot ‘partyvluchten’. Maar niet alleen onder de bezoekers is het populair — ook de grootste en meest gewaardeerde internationale DJ’s spreken vol lof over het festival en sieren elk jaar met veel plezier de line-up.
Wat is nu de sleutel tot het succes? Tomorrowland is niet alleen plezier, maar vooral een mooi staaltje kundige marketing strategie: oog voor detail, innovatie, luisterbereidheid en doorzettingsvermogen. Er bestaan wel meer muziekfestivals met een dergelijke line-up, maar de unieke visie maakt hier het verschil. Tomorrowland gaat voor een totaalervaring — je gaat niet zomaar naar een festival, je gaat naar een magische sprookjeswereld.
Op Tomorrowland worden alle zintuigen geprikkeld. Alles draait om details en beleving: vliegtuigen, gepersonaliseerde authentieke polsbandjes, lekker eten dankzij topchefs Wout Bru & Roger Van Damme, Tomorrowland Radio & TV, een nooit geziene After movie op YouTube, … Het Tomorrowland team is een jonge ploeg die de vinger aan de pols houdt en weet wat er bij de jeugd leeft. Het luistert echt naar zijn publiek en handelt daar vooral ook naar. Alles om de fans het gevoel te geven dat ze bij de “Tomorrowland family” horen, hen dit te laten delen met anderen en het verlangen om ook deel uit te maken van deze familie aan te wakkeren.
Sociale media spelen een centrale rol in het verspreiden van die beleving en het creëren van brand awareness en brand engagement. In de aanloop naar het festival gaat de organisatie zelf op Twitter de conversatie aan met “hun” DJ’s. Een slimme zet, want de DJ’s zelf zijn ook laaiend enthousiast over het festival. Daarnaast wordt de magische sluier een beetje opgelicht met een video, die door de fans massaal gedeeld wordt met hun vrienden. Na afloop van het festival laten foto’s, video’s en natuurlijk de After movie de bezoekers het festival nog eens herbeleven en de mensen die er niet waren (zoals ik) erachter komen wat ze gemist hebben. Eén conclusie: hier moét ik volgend jaar bij zijn!
Al deze elementen zorgden ervoor dat het festival dit jaar opnieuw een groots succes was. Zowel in 2012 en 2013 werd het festival op de International Dance Music Awards in Miami verkozen tot beste festival ter wereld. En dat zal volgend jaar waarschijnlijk niet anders zijn. Van de slimme aanpak van de organisatoren kunnen veel bedrijven nog iets van leren.
Tour de France: De klim van Team Sky naar de top
Er doet een nieuw grapje de ronde onder de wielerfans: Britse Tour de France winnaars zijn als London Buses. Je wacht een eeuwigheid voor er eentje voorbij komt en dan krijg je er ineens twee, meteen na elkaar.
In juli 2009 bestond Team Sky enkel op papier als een reeks losse ideeën en cijfers, terwijl Dave Brailsford en zijn partners trachtten uit te vissen hoe ze een professioneel wielerteam op poten moesten zetten. Wanneer het kersverse team in januari 2010 zijn eerste race wint en hiermee een ‘wild card’ voor de Tour de France binnenhaalt, worden grootse ambities gelanceerd: de Tour de France winnen met een Britse wielrenner binnen de vijf jaar. Deze ambitie werd op hoongelach onthaald. Laten we eerlijk zijn, nog nooit in 97 jaar had een Brit de Tour gewonnen. Chris Froome startte dit jaar als de gedoodverfde favoriet; hij beheerste de race vanaf het einde van week één en keek niet meer om. Bradley Wiggins deed in 2012 net hetzelfde.
Wie had kunnen voorspellen dat een Brit ooit voor het tweede opeenvolgende jaar de Tour zou winnen? Vier jaar heeft het geduurd en dat is geen toeval: vier jaar is een Olympische cyclus. Het doel van Team Sky was het wielrennen domineren met de Olympische succesmethodes, namelijk de “aggregatie van marginale voordelen” of de theorie dat voldoende kleine elementen, mits goed uitgevoerd, tot succes leiden. Het buitengewone talent van deze wielrenners staat buiten kijf, maar uiteindelijk was het doorgedreven performance management van Team Sky de sleutel tot hun succes: oog voor detail, innovatie, luisterbereidheid en doorzettingsvermogen.
Het eerste jaar verliep niet zonder slag of stoot. De “marginale voordelen” die Team Sky introduceerden werden niet zelden weggelachen – denk maar aan de anti-slip matjes en speciaal op maat gemaakte bedden die ze elke avond in en uit de hotels sleurden. Ondanks alles zetten ze door en met een bijna belachelijk oog voor detail. Zo stelde Tim Kerrison een innovatief, maar radicaal programma dat aan de basis ligt van het succes van Wiggins en Froome: intense hoogtetrainingen, omgekeerde periodisering, training in team, … Een computermodel bepaalde hierbij exact welke training nodig was voor de renners om de Tour te winnen. Ze maten alles wat gemeten kon worden in hun zoektocht naar kleine verbeteringen – de aerodynamica van de fietsen, de absorptie van verschillende vezels en de energieoutput van bepaalde voeding. Daartoe monitorde voedingsdeskundige Nigel Mitchell nauwgezet elke gram die de renners opnamen — van de maaltijden tot de visolie en fruit- & groentenshakes. Zwakheden werden zonder verpinken gecorrigeerd (denk maar aan Wiggins die maar liefst 8kg lichaamsgewicht wist te verliezen). Op technologisch vlak kwamen ze op de proppen met een unieke methode van interne communicatie gebaseerd op dropbox. Op vlak van sponsoring ten slotte kozen ze resoluut voor partners die werkelijk hun ambitie en visie op vlak van wielrennen delen en mee kunnen vormgeven: Rapha en Jaguar.
En in heel dit verhaal hebben ze maar één doel voor ogen: de Tour winnen, zonder afleiding en met de steun en toewijding van het volledige team. Het laat ons zien wat er bereikt kan worden wanneer performance management toegewijd en doorgedreven wordt uitgevoerd. Het is een schitterend voorbeeld voor elke manager, in welke sector dan ook.
Een mentor voor het leven
Het lijkt wel als de dag van gisteren dat ik Rita voor het eerst ontmoette. Ik herinner me nog goed hoe ik een beetje vertwijfeld naar onze eerste afspraak vertrok, onzeker waar dit jaar me zou brengen. Maar tussen Rita en mij klikte het meteen; en dat doet het nog steeds.
Tot op vandaag heb ik nog geen seconde spijt gehad van dit avontuur. Geen van ons beiden had kunnen vermoeden dat we zo’n 2 jaar later een oprechte en aangename vriendschaps- en vertrouwensband zouden hebben opgebouwd. En het is net die band die me als jonge manager en als mens sterker gemaakt heeft en me geholpen heeft de volgende stap te zetten in mijn carrière. Rita en ik hebben dat proces samen uitvoerig besproken; ze wist met haar advies een ander licht te werpen op de situatie en heeft me bewuster doen nadenken over deze stap. Het grote voordeel voor ons beiden is dat we heel vrijuit kunnen spreken, te meer omdat er geen hiërarchische band is. Een zelfde begeleiding binnen een bedrijf is toch nog net iets anders; daar is het moeilijk om die 100% onafhankelijkheid bereiken, waardoor je geremder zal zijn om je ziel bloot te leggen.
Het toeval wil dat Rita momenteel adviseur is bij de Cronos Group, het bedrijf waar ikzelf in een niet zo ver verleden nog actief was en waar boven alles de mens centraal staat; en dat is helemaal in lijn met haar eigen credo. Ze is er rotsvast van overtuigd dat je jezelf nooit mag verloochenen en altijd trouw moet blijven aan je waarden in alles wat je doet, daar waar ik vroeger geloofde dat je die als manager soms moest kunnen opzij zetten voor ‘the greater good’. Je mag als manager jezelf blijven en je moet niet altijd perfect zijn. Want is dat niet net wat ons menselijk maakt?
Die levensles heeft me geen windeieren gelegd. Als er zich iets voordoet, denk ik vaak: “Hoe zou Rita daar nu op reageren?” En zo probeer ik zelf ook leiding te geven, met respect voor de mensen. Je zal versteld staan wat voor knappe dingen je zo samen kan realiseren. En welke wegen we in onze carrière ook zullen inslaan, één ding staat vast: dit programma betekende de start van een heel lange relatie. Rita is voor mij geen Wijze Mentor voor 1 jaar, maar een echte ‘Mentor for Life’.
