De afgelopen maanden had ik de eer om als mentor de 25-jarige Eline te begeleiden, een jong vrouwelijk ICT-talent. Ik deed dat in het kader van het Young Potential Boostcamp, een initiatief van ICT Lady of the Year Ingrid Gonnissen. Morgen, op 12 februari, komen alle mentoren en jonge talenten samen op het slotevent van het boostcamp. Maar wij blikken nu al – met zijn drieën: Ingrid, Eline en ik – in alle exclusiviteit terug op ons mentorship én op wat het ons geleerd heeft.
Met het mentorshipprogramma wilde Ingrid Gonnissen de carrière van jonge, vrouwelijke ICT-talenten een kickstart geven. Een initiatief waar ik graag mee de schouders onder zette, want ik pleit geregeld voor meer vrouwelijk talent in ICT. Toen ik te horen kreeg dat ik de 25-jarige Eline Goedhuys zou begeleiden, voelde ik meteen een groot enthousiasme om over allerlei zaken van gedachten te wisselen.
Eline bleek een gedreven jongedame, met een passie voor IT die ze met de paplepel had meegekregen. Haar vader had haar zijn liefde voor het vak doorgegeven. Na haar studie toegepaste informatica was ze aan de slag gegaan bij de Cronos-groep. “Afgelopen zomer zag ik een artikel over het boostcamp, en mijn beslissing was snel gemaakt”, zei Eline me. “Dit was echt iets voor mij. Ik geloof in de kracht van IT. Wie denkt dat dit een vak is voor nerds, slaat de bal mis. Wij hebben de kans om de wereld echt te veranderen.”
“Ik leerde relativeren, en dat doorgroeien ook geleidelijk mag gebeuren.” – Eline
Eline hoopte vooral te leren hoe ik mijn carrière vormgegeven had, zo bleek. Of ik me bepaalde doelen vooropgesteld had, en mijn carrière planmatig aangepakt had. “Ik ben op een leeftijd gekomen waarop ik wil laten zien dat ik iets kán, dat ik verantwoordelijkheid wil nemen”, vertelt ze vandaag. “Ik wil graag bouwen aan iets waar ik later fier op kan zijn. En het is fijn om dan van iemand te kunnen leren die al een hele carrière uitgebouwd heeft, en te horen hoe hij daar geraakt is. Bjorn kan erg gepassioneerd vertellen over zijn levensloop en zijn manier van werken. Als jonge persoon steek ik daar veel van op, want voor mij is de toekomst een zwarte doos.”
Daarnaast bespraken we net zo goed dagdagelijkse problemen of vragen waar Eline op haar job mee geconfronteerd werd. “Ik heb vooral van Bjorn geleerd dat het goed is om zaken te relativeren. Om de dingen niet té serieus op te vatten, en wat vaker op me af te laten komen. Hij leerde me ook dat ik niet meteen moet panikeren als iets even niet lukt. En dat doorgroeien ook traag en geleidelijk mag gebeuren. Er is geen haast. En die gedachte geeft me rust.”
“De kracht zit ‘m in onze complementariteit.” – Bjorn
Nu ons mentorship erop zit, ben ik zelf het meest benieuwd naar hoe Eline haar carrière verder vorm zal geven. Wie een IT-diploma op zak heeft, weet dat de wereld aan zijn of haar voeten ligt. IT’ers kiezen zelf hoe ze hun carrière vormgeven, en of ze daar snel of traag willen in gaan. Maar als vrouw heeft Eline ongetwijfeld een andere kijk op IT dan mannen. Er zijn nog te weinig vrouwen in onze sector, en ik ben vooral benieuwd tegen welke hindernissen én voordelen ze zal aanlopen. Wellicht komt ze makkelijker in contact met mensen, maar misschien zal ze het lastiger hebben als leidinggevende in deze mannenwereld.
Dat Eline nog onbevangen is in het vak en nog niet beïnvloed is door bedrijfspolitiek, kan een voordeel voor haar zijn. Ze heeft nog geen vooroordelen. Ze wil alleen maar haar klant helpen, en wat ze zegt, klópt. Dat maakt dat ze sneller zal ageren dan ik. Ik draag namelijk wél al een rugzak met ervaringen, waardoor ik sneller hindernissen zie die voor me liggen en daar proactief op kan inspelen, maar tegelijk wel aan snelheid inboet. Daarom zit de kracht van zo’n mentorship ‘m voor mij vooral in de complementariteit tussen de mentor en het jonge talent. We kijken anders tegen de dingen aan, niet beter of slechter, maar wel complementair. Hoe verschillend onze achtergrond misschien ook is, zo lang er vertrouwen en verbinding is, werkt dit in ons beider voordeel.
“Een mentor ziet vaak meer dan jijzelf. Contact houden is dan ook erg waardevol.” – Bjorn
Wat mij betreft blijven Eline en ik dan ook in contact. Zelf bel ik bij moeilijke carrièrebeslissingen ook nog steeds mijn mentoren voor advies. Zij zien vaak meer dan ik. Het belang van een goed netwerk kan ik dan ook niet voldoende onderstrepen. Daarom nam ik Eline ook met plezier mee naar events, zodat ze mensen kon leren kennen en haar netwerk kon uitbreiden. Persoonlijk vind ik het belangrijk om overal voelsprieten te hebben, en daar steek ik best wel tijd in. Ik wilde Eline de kans geven om hetzelfde te doen. Zelf ben ik iemand die graag deelt en geen moeite heeft met openheid, en Eline moet natuurlijk voor zichzelf beslissen hoe zij hiermee om wil gaan. Maar toegang houden tot een goed netwerk raad ik haar sowieso aan.
Dat ze alvast van plan is om contact te houden nu het mentorship erop zit, blijkt uit haar getuigenis die morgen op het slotevent te zien zal zijn. Wij laten ze je nu al in alle exclusiviteit zien.
“Zowel de mentoren als de jonge talenten vonden het een rijkdom om te sparren.” – Ingrid Gonnissen
“Aanvankelijk dacht ik dat het moeilijk zou zijn om 40 mentoren te vinden die een jong talent wilden begeleiden, maar na 2 weken had ik al voldoende enthousiaste kandidaten. Senior mensen in het vak zijn dus heel erg bereid om jonge mensen te begeleiden in hun carrière. En bij de jonge IT’ers bleek er al even veel enthousiasme voor het mentorship. Al na één week moesten we de communicatie stoppen omdat er zich al 100 jongedames hadden ingeschreven. Jong talent had dus duidelijk de behoefte om te praten met een ervaren persoon over onderwerpen waar ze thuis of op het werk mee zaten. Van negatieve ervaringen tijdens gesprekken of meetings, tot advies over hun carrièrepad.
Vandaag geven zowel de mentoren als de jonge talenten aan dat het een rijkdom was om samen te sparren. De mentoren stonden vaak versteld van de mondigheid van de jongedames en de goede vragen die ze stelden. Ze kwamen duidelijk om gechallenged te worden en uit hun comfortzone te treden. De dames bleken ook niet te beroerd om nadien feedback te geven aan hun mentoren over het mentorship. Ik merk tot slot ook dat er een netwerk ontstaan is tussen hen, waar ze verbinding en ervaring delen.
Wat mij betreft dus graag een herhaling van dit mentorship, mits ik opnieuw voldoende mentoren vind en sponsors om de organisatorische kosten te dekken. Lukt dat, dan zou ik het mentorship graag openstellen voor vrouwen én mannen. Dit mentorship was natuurlijk gelinkt aan mijn titel als ICT Lady of the Year. En het klopt dat we vrouwen nodig hebben in IT. Maar ook mannen hebben nood aan coaching en mentoring. Meer zelfs: ik zou willen streven naar diversiteit in zijn geheel. En dus ook diverse leeftijden, achtergronden, diploma’s en origines willen helpen met hun carrière.”
B.